هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
شهریور 26, 1402 نویسنده سعید روستا
پردازندههای اینتل جزء کارآمدترین واحدهای پردازش مرکزی کامپیوتر (CPU) در دنیا هستند. برای اینکه یک کامپیوتر بتواند بهترین عملکرد را از خود نشان دهد، مؤلفههای زیادی باید با یکدیگر کار کنند که معمولاً مهمترین آنها پردازنده است.
پردازندههای اینتل یکی از بهترین و قویترین پردازندههای عرضه شده در سراسر جهان هستند. پردازنده جزء بسیار مهمی در کامپیوتر و لپ تاپ محسوب میشود و عملکرد آن بر عملکرد کلی سیستم تأثیر زیادی دارد.
در انتخاب پردازنده برای سیستم معیارهای مختلفی وجود دارد؛ از جمله کاربرد لپ تاپ برای شما، تعداد هستهها، رشتهها، سرعت کلاک، شرکت تولید کننده، نسل پردازنده و …. که تغییر در هر کدام میتواند عملکرد متفاوتی را در پردازنده ایجاد کند. در زمان خرید باید به مشخصات پردازنده و تطابق آن با نیازهای خود توجه کنید.
نمایی از یک cpu اینتل
سریهای مختلف پردازندههای اینتل مشخصات متفاوتی دارند، به عنوان مثال در پردازنده نسل دوازده اینتل نوع فناوری استفاده شده 10 نانومتری است که با فناوریهای سریهای پیشین این کمپانی متفاوت است یا پردازندههای نسلهای مختلف از نظر تعداد هسته و رشته با هم متفاوتاند که در نتیجه عملکرد آنها با هم فرق دارد. در قسمتهای بعدی مقاله، تفاوت سریهای پردازندههای اینتل را دقیقتر بررسی خواهیم کرد.
از آنجایی که ما در مورد نسل پردازنده در ادامه این مقاله صحبت نمیکنیم پیشنهاد میکنیم مقالات زیر را نیز بخوانید:
پردازنده یا CPU دستورالعملها و قدرت پردازشی مورد نیاز کامپیوتر برای انجام فعالیتهای مختلف را فراهم میکند. هر چه پردازنده قدرتمندتر و بهروزتر باشد، رایانه سریعتر میتواند وظایف خود را انجام دهد. پردازنده قوی به رایانه کمک میکند که سریعتر فکر کند؛ درست همانند کاری که مغز انسان انجام میدهد.
در این قسمت نگاهی مختصر به سریهای مختلف پردازندههای اینتل میاندازیم. از ابتدای پردازنده اینتل 4004 سال 1971 که حدود 50 سال پیش معرفی شد تا پردازنده های سری Core i که در سال های گذشته معرفی و تولید شده اند. در حال حاضر در سال 2022 آخرین نسل پردازنده های اینتل، نسل دوازدهم است.
اینتل 4004 یگ پردازنده 4 بیتی است که توسط شرکت اینتل در سال 1971 عرضه شد و به قیمت 60 دلار آمریکا فروخته شد. اینتل 4004 اولین ریز پردازنده تجاری ساخته شده بود و به عنوان اولین پردازنده در ردیف طولانی سری پردازندههای اینتل قرار گرفت.
اینتل 8008 یک ریزپردازنده اولیه بایتمحور است که توسط شرکت ترمینال کامپیوتر (Computer Terminal Corporation (CTC)) طراحی و توسط اینتل اجرا و تولید شد. این پردازنده در آوریل 1972 معرفی شد. اینتل 8008 یک پردازنده 8 بیتی با گذرگاه آدرس 14 بیتی خارجی بود که میتوانست 16 کیلوبایت حافظه را آدرسدهی کند.
پردازنده اینتل 8985 یک ریزپردازنده 8 بیتی است که توسط اینتل تولید و در مارس 1976 به بازار عرضه شد. این پردازنده از نظر نرمافزار باینری با نمونه مشهور اینتل یعنی 8080 سازگار است و تنها دو دستورالعمل جزئی برای پشتیبانی از ویژگیهای ورودی / خروجی اضافه شده است.
نمایی از پردازنده اینتل 8085 که در سال 1976 معرفی شد.
پردازنده 8086 که آن را با نام iAPX 86 نیز میشناسند، یک تراشه 16 بیتی است که توسط اینتل بین سالهای 1976 تا 19878 تولید شده و در سال 1979 عرضه شد. این تراشه نسبت به نمونه پیشین کمی تغییر یافته بود و یک گذرگاه 8 بیتی داده خارجی داشت (که امکان استفاده از IC های پشتیبانی ارزانتر و کمتری را فراهم میکرد).
پردازندههای اینتل 80286، 80386، 80486 حد فاصل سالهای 1982 تا 1999 به بازار معرفی شدند. پردازندههای هر سال نسبت به سال پیش اندکی تفاوت داشته و ویژگیهای مطلوبتری در آنها دیده میشد. در هر سال عرضه پردازنده های جدید چندین اتفاق میافتد:
پنتیوم برندی است که برای مجموعهای از ریز پردازندههای سازگار با معماری x86 که توسط اینتل تولید شدهاند، استفاده میشود. پنتیوم اصلی در سال 1993 عرضه شد. پس از آن پنتیوم 2 و پنتیوم 3 عرضه شدند. این مدل پردازنده تا به امروز تولید و عرضه میشود.
سری پنتیوم در حال حاضر از ضعیف ترین مدل های پردازنده است و از نظر قدرت و بنچمارک قبل از Core i3 و Core i5 قرار میگیرد؛ اما در زمان عرضه خودش جز قوی ترین پردازنده های عرضه شده اینتل بود.
اینتل اتم نام تجاری مجموعهای از پردازندهها با ولتاژ فوقالعاده کم شرکت اینتل است (IA-32 و x86-64) تا مصرف برق و اتلاف انرژی در مقایسه با پردازندههای معمولی اینتل کاهش یابد. پردازندههای اینتل اتم عمدتاً در نتبوکها، نتتاپها، برنامههای کاربردی تعبیه شده از مراقبتهای بهداشتی گرفته تا رباتیک پیشرفته، دستگاههای اینترنت همراه (MID) و تلفنها استفاده میشدند.
امروزه پردازنده های اکثر لپ تاپ ها از اینتل اتم به سری Core i تغییر کرده است، اما در گذشته این پردازنده های کم مصرف در لپ تاپ ها هم کاربرد داشتند.
نمایی از پردازنده Core i5 و Core i9 Unlocked و Core i7 مختص pc در کنار یکدیگر
Celeron نام تجاری اینتل برای مدلهای ریزپردازنده رایانهای IA-32 و x86-64 پایینرده است که برای رایانههای شخصی کمهزینه مورد استفاده قرار میگیرد. پردازندههای Celeron با نرمافزار IA-32 سازگار هستند. عملکرد آنها در سرعت کلاک در مقایسه با پردازندههای پرچمدار اینتل مانند برندهای پنتیوم و Core کمتر است. این پردازندهها از سال 1998 تا کنون در بازار استفاده میشوند.
پنتیوم پرو ریزپردازنده نسل ششم x86 است که اینتل آن را توسعه داد و به مرحله تولید رساند. این پردازنده در اول ماه نوامبر سال 1995 به بازار معرفی شد. ریز معماری P6 توسط این پردازنده معرفی شد. در ابتدا قرار بود جایگزین پنتیوم اصلی در بسیاری از کاربردها شود.
Xeon نام تجاری از پردازندههای x86 است که توسط اینتل طراحی، تولید و به بازار عرضه شده است. این پردازنده برای استفاده در ایستگاههای کاری، سرورها و سیستمهای تعبیه شده غیر مصرفکننده توسعه داده شده است. این پردازندهها از سال 1998 وارد دنیای الکترونیک شدند و تا به امروز از آنها استفاده میشود.
اینتل زئون از آنجایی که قلب سرور ها و دیتاسنتر ها محسوب میشود؛ برای دوستانی که در رشته کامپیوتر فعالیت میکنند و دانشجوی رشته کامپیوتر هستند و در شاخه شبکه فعالیت میکنند، احتمالا نام آشنایی است.
پردازنده اینتل زئون اکثرا در سرور ها و ورک استیشن ها کاربرد دارد
اینتل در سال 2009 سیستم نامگذاری پردازندههای پنتیوم را تغییر داد. این شرکت در سال 2009 نام پردازندههای مبتنی بر Wolfdale-3M را به پنتیوم تغییر داد و پردازندههای تکهستهای و دو هستهای جدید را بر اساس Penryn و تحت عنوان پنتیوم معرفی کرد.
پردازندههای اینتل Core خطی از پردازندههای اینتل هستند که در زمان معرفی قرار بود جایگزین پردازندههای پنتیوم میانرده تا سطح بالای موجود شوند. در نتیجه پنتیوم به سطح ابتدایی منتقل شد. نسخههای یکسان یا توانمندتر پردازندههای Core نیز به عنوان پردازندههای Xeon در بازارهای سرور و ایستگاه کاری مورد استفاده قرار میگیرند.
خانواده Intel Core 2 شامل ریزپردازندههای 64 بیتی x86-64 تک، دو و چهار هستهای مصرفی اینتل بر اساس ریز معماری Core است. مدلهای تک و دو هستهای تک قالبی هستند، در حالی که مدلهای 4 هستهای شامل دو قالب هستند که هر کدام شامل دو هسته است (هستهها در یک ماژول چند تراشه دستهبندی شدهاند).
پردازندههای Core i3 توسط اینتل توسعه و تولید شدند. این پردازندهها اولین بار در سال 2010 به بازار عرضه شدند. Core i3 یک پردازنده کامپیوتری دو هستهای است که برای کامپیوترهای رومیزی و لپ تاپ قابل استفاده است. یکی از سه نوع پردازنده سری «i» که به نام پردازندههای خانواده اینتل Core شناخته شدهاند.
نمایی از پردازنده اینتل Core i3 نسل 12 که نسبت به نسل قبل خودش پیشرفت بسیار بالایی داشته است.
پردازندههای اینتل Core i5 یکی دیگر از پردازندههای خانواده اینتل Core هستند که اولین بار در سال 2009 از آنها رونمایی شد. اینتل Core i5 در انواع دو تا چهار هستهای عرضه میشود که همگی به طور همزمان از 4 رشته متفاوت پشتیبانی میکنند. سرعت کلاک پردازنده در این نوع بین 1.5 تا 3.1 گیگاهرتز متغیر است.
یکی از قدرتمندترین پردازندههای خانواده اینتل Core پردازندههای Intel Core i7 هستند. این پردازندهها در سال 2008 معرفی شده و تا به امروز با استقبال زیادی مواجه بودهاند. پردازندههای Core i7 در انواع دو تا شش هستهای موجود است و میتواند تا 12 رشته مختلف را به طور همزمان پشتیبانی کند. سرعت کلاک آن بین 1.7 تا 3.9 گیگاهرتز متغیر است.
اینتل Core i9 از جمله جدیدترین پردازندههای اینتل است که اولین بار در سال 2018 به بازار عرضه شد. این پردازندهها دارای معماری ترکیبی عملکردی هستند که به منظور عملکرد هوشمند، بهینهسازی و تنظیم بهبود یافته طراحی شدهاند. پردازندههای Core i9 به گیمرها امکان بازی با سرعت کلاک تا 5.8 گیگاهرتز را میدهند.
در لپ تاپ ها به دلیل حرارت بسیار بالایی که این سری از پردازنده ها تولید میکنند، از آنها به شکل محدودی استفاده میشود. به شکلی که پردازنده های Core i9 بسیار کمتر از Core i7 در لپ تاپ ها دیده میشوند.
پردازندههای اینتل Core اولین بار در اواسط سال 2006 برای دسکتاپ عرضه شدند. آنها خیلی زود جای پردازندههای پنتیوم را گرفتند، پردازندهای که قبلاً جزء پردازندههای پیشرفته اینتل محسوب میشد. نام Core i دستهبندی «سطح بالا» را مشخص میکند که باعث تمایز پردازندههای یک نسل خاص میشوند.
نام Core i به این معنی نیست که پردازنده دارای تعداد مشخصی از هسته است، یا حتی تضمین نمیکند که پردازندهها از ویژگی Hyper-Threading (که به پردازنده اجازه پردازش سریعتر دستورها را میدهد) برخوردار است.
مشخصات پردازندههای Core i میتواند بسته به نسل تغییر کند. با پیشرفت تکنولوژی کارآمدتر کردن قسمتهایی که قبلاً چندان کارا نبودند، سادهتر شده است.
لوگوی تعدادی از نسل های پردازنده های سری اینتل Core i
پردازندههای اینتل Core تعداد هستههای کمتری نسبت به پردازندههای رده بالاتر این سری دارند. Core i3 با پردازندههای دو هستهای شروع به کار کرد، اما در حال حاضر تعداد هستهها در دسکتاپ به 4 نیز افزایش یافته است.
پردازندههای Core i3 حافظه کش کمتری دارند. همچنین نسبت به دیگر پردازندههای Core حافظه رم کمتر و سرعت کلاک متفاوت دارند. به طور کلی برای کارهایی که نیاز به قدرت پردازشی بالا دارند، مناسب نیستند. در حد کارهای ابتدایی در مایکروسافت آفیس میتوانید روی آنها حساب کنید
پردازندههای Core i5 یک پله از پردازندههای Core i3 بالاتر هستند. این نکتهای است که مخصوصاً برای گیمرها حائز اهمیت است. پردازنده i5 به طور معمول فاقد Hyper-Threading است، اما تعداد هستههای آن بیش از Core i3 است. این پردازندهها جزء پردازندههای میانرده در نظر گرفته میشوند و برای کارهایی با نیازهای پردازشی نه چندان بالا مورد استفاده قرار میگیرند.
در حال حاضر (سال 2022) پردازندههای Core i7 و Core i9 بهترین پردازندههای اینتل هستند که برای کارهایی با نیازهای پردازشی بالا به کار میروند. تعداد هستههای پردازندههای Core i9 از Core i7 بیشتر است. قدرت این پردازندهها به نسل آنها نیز بستگی دارد. نسلهای جدیدتر از قدرت بیشتری برخوردارند.